Srebrny lis

Godność: Daiki Yoshimi
Pseudonim: Yokkyū lub Arsene, zależy dla kogo i gdzie
Rasa: Czarnokrwiści
Grupa: 7DS
Ranga: Pożądanie
Wiek: 25 lat
Zawód: skrzypek, lekarz



Umiejętności:
Akrobatyka bojowa Arsene potrafi walczyć na swój lisi sprytny sposób, nie stawia na siłę ale zręczność i znajomość anatomii. Wyćwiczone, wytrenowane, co można zobaczyć po bliznach na jego ciele. Umiejętność trenowana od chwili kiedy zaczął chodzić. Czasami odruch jest szybszy od myśli. Czyli ktoś dostanie za niewinność, jeśli będzie na tyle głupi, by się zbliżyć do lisa.
Wyczulone zmysły Chłopak ma słuch i wzrok o wiele lepszy od zwykłego człowieka. Węch również jest bardziej wyczulony, aczkolwiek nie aż tak jak innych psiowatych. Wbrew pozorom wyostrzone zmysły to nie tylko zasługa genów lisa, ale również treningów z zasłoniętymi oczami. Zabierając jeden z zmysłów wyostrza się inne. Zatem w ciemności poradzi sobie znakomicie, słuch mu wystarczy. Zresztą widzi też całkiem dobrze w takich warunkach.
Gra na skrzypcach Najbardziej rozwinięta umiejętność. Umie perfekcyjnie grać, ale również stroić swój instrument bez pomocy dodatkowych atrybutów takich jak fortepian. Ma wielki talent, którym jednak nie chwali się za wielu osobom.
Umiejętności medyczne Spora wiedza teoretyczna z zakresu medycyny, praktyczne umiejętności związane z zszywaniem ran, wyjmowaniem kul. Pozszywa, opatrzy i jeszcze zadba by nie wdało się zakażenie. Jednak pomaga tylko nielicznym, nie jest lekarzem, który koniecznie musi wszystkich ocalić. Kiedyś chciałby być chirurgiem, obecnie poszerza swoją wiedzę teoretyczną i praktyczną. Nieźle posługuje się skalpelem. Może spokojnie nim zranić, może nie śmiertelnie, ale zawsze.

Słabości:
Brak zaufania Nie ufa prawie nikomu, bywa bardzo impulsywny i agresywny. Zaatakujesz kogoś z jego watahy to możesz go łatwo sprowokować do walki. Zdecydowanie nie jest chodzącym spokojem, ani opanowaniem.
Lisie atrybuty Uszy, ogon oraz puchate policzki, czyli delikatny meszek na buzi. Wszystko w tonacjach czerni czy też szarości ciemnej. Jest strasznie wyczulony na punkcie tych atrybutów. Nienawidzi rozmawiać o tym, a jeszcze bardziej kiedy ktoś to dotyka. Ach i jeszcze umie warczeć jak typowy przedstawiciel psiowatych.
Zespół Aspergera Chłopak jest uznawany za zimnego dupka, w najlepszym razie. Nie pojmuje on gier słownych, wszystko pojmuje dosłownie. Ma ogromne problemy w zrozumieniu elementarnych rzeczy związanych z emocjami. Nie jest empatą. Nie umie też rozmawiać u uczuciach.
Astma Choruje na nią od dziecka, zatem zawsze musi mieć przy sobie inhalator. Jak to mówią? Lekarzu wylecz się sam? No właśnie. On niestety nie nadaje się na wojownika pełną gębą i pewnie dlatego częściej siedzi w domu, niż wyrusza na jakieś akcje. Co strasznie go irytuje.
Migowy Czasami pod wpływem silnego stresu przestaje mówić i przechodzi od razu do migowego. Taki odruch, przez który wiele osób najzwyczajniej go nie rozumie. Nie panuje nad tym. Jest to pewien rodzaj obrony jaki stosuje jego psychika, czy też podświadomość.



Wygląd: Chłopak ma sto dziewięćdziesiąt centymetrów wzrostu i około dziewięćdziesiąt kilo, czyli umięśniona, tak zwana atletyczna budowa ciała. Bez przesady jednak. Jest dość przystojny, jeśli ktoś oczywiście lubi chłopaka z lisimi, błękitnymi oczami i puchatymi policzkami. Delikatny meszek sprawia, że inny, typowo męski zarost już nie wyrasta na buzi chłopaka. Za to meszek sprawia wrażenie, że jego właściciel ma jaśniejszą, wręcz anemiczną cerę. Przynajmniej takie sprawia to wrażenie. Na deser uszka lisa, i poczochrana, gęsta czupryna. Włosy mieniące się odcieniami hebanu, uszka lisa zaś czerń z odrobiną szarości. Typowe uszy dla "srebrnego" lisa. Oczy już były, uszy i policzki też. Ostatnim atrybutem liska jest ogon, przeważająca barwa to czerń z domieszką szarości. Końcówka kity jest biała, wybija się z całości. Oprócz tych detali, typowo lisich chłopak ma inne znaki szczególne, takie jak blizny na całym ciele, szczególnie na plecach. Wszystko zaleczone, ale też szpeci jego ciało. Chyba tylko twarz jest pozbawiona blizn. Z tych też powodów nie chce pokazywać się nago, nikomu. No chyba, że jest to bardzo konieczne, ale nawet wówczas bardzo niechętnie. Można też dodać, na koniec, iż ma piękne dłonie pianisty z długimi palcami, ale zewnętrzna strona dłoni również jest oszpecona bliznami. Drwiący uśmiech na ustach, który nie zapowiada niczego przyjemnego dla odbiorcy, bądź też poważna mina, spokojna, która w zasadzie nie mówi nic. Jednak właśnie wtedy należy się bać najbardziej. Jego spokoju. Wówczas nie wiadomo co zrobi.

~~~

Charakter**: Gdyby był słodkim szczeniaczkiem to pewnie by go wszyscy kochali, przytulali i pieścili, ale nie jest. Gdyby był uroczym, mruczącym koteczkiem to zapewne, by miał kolejkę osób do podrapania go pod ryjkiem i posmyrania za uszkiem. No ale nie jest. Jest za to wrednym paskudnym i nieprzyjemnym w obyciu lisem. Bywa szczery do bólu, sarkastyczny i bezwzględny. Gdyby się go spytało jakich ma przyjaciół to, by spytał kogo? Spytany zaś o wrogów zastanawiałby się czy wymieniać alfabetycznie, czy może w skali od najbardziej znienawidzonego. Ma niezdiagnozowany zespół aspergera, ale sam uważa, że jest socjopatą. Ma znaczne problemy z odróżnianiem dobra od zła. Nie pojmuje elementarnych emocji, ale również najprostszych relacji międzyludzkich. Nie potrafi ich budować. Czasami wykorzystuje innych dla swoich celów. Nie odczuwa wyrzutów sumienia. Jego moralność jest zachwiana. Nie uznaje ogólnie stosowanych zasad, za to kieruje się swoim własnym kodeksem honorowym. Jest bardzo nieufny. Nie umie też prosić, nie chce przyznać się do słabości czy też tego, że kogoś potrzebuje. Chce zawsze radzić sobie samemu. Jeśli ktoś jest dla niego miły to od razu pojawia mu się w głowie czerwona lampeczka. Coś jest nie tak. Komplementy to na bank, według niego, jakiś podstęp. Jest bardzo inteligentny, ale nie genialny. Szybko zapamiętuje to co usłyszał czy też zobaczył, aczkolwiek nie wszystko pojmuje tak jak powinien. Ucieka do swego pałacu umysłu i zamyka się coraz bardziej w sobie. Buduje wokół siebie tak zwany mur, który ma chronić go przed tym, by ktoś nie skrzywdził go jeszcze bardziej. W środku jest wystraszonym, bardzo małym dzieckiem, które zostało strasznie skrzywdzone. No ale o tym nikt nie wie, raczej nigdy się nie dowie. Ach zapomniałbym o jednej ciekawostce. Kiedy się uśmiecha można zobaczyć ostre kły typowe dla psiowatych, takich jak wilki. Lepiej jednak by się szeroko nie uśmiechał, a jeszcze lepiej by nie gryzł. Jest jedna jedyna sytuacja, a raczej liczba mnoga czyli sytuacje, podczas których jest opanowany. Kiedy zajmuje się pacjentem i może skupić się na pomaganiu mu wówczas nic nie potrafi sprawić, że straci panowanie nad sobą. Spokojny, nawet bardzo... wyjątkowe sytuacje potwierdzają zasadę?



Inne/ciekawostki:
* Często ma na dłoniach rękawiczki bez palców bądź ma je zabandażowane. Lubi też długie płaszcze zakrywające jego ogon, jak również czapki pod którymi może schować uszka. Jeśli nie nakrycie takowe głowy, to kaptur też będzie dobrym rozwiązaniem.
* Kocha swe skrzypce. Bardzo o nie dba. Chyba to jedna z tych rzeczy za które by zabił. Dosłownie i w przenośni. Kocha też muzykę, grać. Często sobie nuci jakieś melodie, które sam komponuje.
* Uwielbia psie chrupki, o zgrozo... ale również dania rybne czy też z dużą ilością mięsa. Mlekiem też nie pogardzi, aczkolwiek tylko smakowym.
* Ma bardzo niespokojny sen, często miewa też koszmary. Przeszłość nie daje mu spokoju nawet nocą. Kiedy sen zbudzi go nie jest w stanie ponownie zasnąć. Tuli się wtedy do swego pluszowego liska i gryzie go czekając na świt.
* Jest homoseksualny, aczkolwiek nigdy nie miał chłopaka. Nie jest jednak prawiczkiem, ale to już o wiele mniej przyjemna historia, a nawet parę, o których nikomu wolałby nie opowiadać. Zresztą nie wspomina też nikomu o swej orientacji. Mówi, że jest aseksualny.
* Jego głos to bardzo niski, głęboki, melodyjny bas, ozdobiony dodatkowo chrypką. Głos sobie zniszczył paleniem, w astmie też to nie pomogło. Niedawno rzucił papierosy z powodu coraz częstszych ataków choroby.
* Lubi czytać o wszystkim, jest ciekawskim stworzeniem, aczkolwiek jego konikiem niezmiennie będzie medycyna. Zatem chirurgia ogólna, urazowa, ale troszkę też o sercu czy samej krwi.