Przypadek Cinry Sturluson

Cinry Sturluson - padające z ust nauczyciela i przechodniów tak często, że nawet gdyby tego nie chciała, zna lub chociaż kojarzy ją większość miasta. Przemykające korytarzami szesnastoletnie dziewczę, którego dziób, ten całkowicie przysłowiowy, dosłownie się nie zamyka. Niewiele mija się to określenie jednak z prawdą, szczególnie że miano szkolnej Kawki w klasie Blackbird czy przynależność do klanu Fugl, gdzie nosi rangę odpowiadającą nazwie klanu, wskazują na jej niebezpodstawny związek z ptasim gatunkiem. Niemożliwym okazuje się więc do ukrycia to, że jest Czarnokrwistą. Chociaż nie raz ciężko jest jej się z tym pogodzić.


- Perfekcyjny kłamca. Poważnie, nawet nie zorientujesz się, kiedy z nudnej prawdy przejdzie na fantazyjne kłamstwa, a przecież czego słucha się z większym zaangażowaniem jeżeli nie pięknych opowieści o niestworzonych rzeczach, które w małym procencie wydają się rzeczywiste?
- Wprawna w bijatyce. Czy ty mnie właśnie obraziłeś?! Pozwolę ci zatem zasmakować pięści w zębach.
- Ręce złodziejaszka. To co jest twoje, od teraz jest już moje. Szybka zmiana właściciela nikomu jeszcze nie zaszkodziła.
- Zwinna niczym małe ptaszysko (zwierzęca). Raz jest tu, raz jest tam. Chcesz ją uderzyć, ale z jakiegoś powodu pojawia Ci się za plecami. A do tego jest piekielnie dobra w sportach, w których potrzebna jest zwinność. Dwa ognie? Nie da się trafić tego cholerstwa.


- Gadulstwo. Podczas przesłuchania stwierdzenie: "Możesz zachować milczenie" brzmi dla niej jak prowokacja dla większego potoku słów.
- Łatwa do sprowokowania. Nawet słowa kierowane do kogoś dziesięć metrów dalej potrafią ją podenerwować.
- Nie potrafi pracować w grupie. Od razu chciałaby się rządzić. Zdominować chce nawet nauczycieli i starszaków.
- Dreszcze podczas wypadania piór. Nie życzę nikomu zaznać nigdy uczucia wyrywania z ciała czegokolwiek, a to sprawia, że dziewczęce ciało przechodzą irytujące i przede wszystkim bolesne ukłucia.


Wieczne dziecko, którego ciało jak i najprawdopodobniej umysł utknęły na etapie dwunastolatki. Nie znaczy to jednak, że przestała dorastać, wręcz przeciwnie, na pierwszy rzut oka można ją określić jako urodziwą, młodą kobietę. Rumiana, zdrowa skóra nie ma więcej skaz niż u normalnego człowieka, szare oczy błyszczą w słońcu, a buzia nie zamyka się, jeżeli nie ma takiego przymusu. Długie, często związane w jeden bądź dwa warkocze włosy o chłodnym odcieniu brązu nie pozwalają pomylić jej płci. Problem zaczyna się w momencie, gdy spojrzy się na jej posturę. Niedawno przekroczyła magiczną barierę stu-pięćdziesięciu centymetrów, chełpiąc się obecnym wymiarem osiągającym wartość 152 cm. Dodatkowego wrażenia jej niskiego wieku dodaje szczupła sylwetka, bo waga nigdy nie wskazuje więcej niż 50 kg. Ubrania to najmniejsze zmartwienie, co bez problemu wskazuje często pomięta bluzka, czy zdecydowanie za długa koszula, wyglądająca na niej niczym sukienka z otwartym przodem. Wszystko to pozornie czyni ją najnormalniejszym dzieckiem, dorastającą powoli nastolatką o niebanalnej urodzie. Dopiero odsłonięte ciało ujawnia jak przynależność rasową. Obrastające rzadko ramiona małe, szare i czarne, należący do gatunku z którym mieszano jej DNA, wronie piórka przypominają puchata wysypkę, dodatkowo przyozdobioną ciemniejszymi plamkami na skórze w miejscach, z których wyrastają te ptasie atrybuty. Na łopatkach znajduje się kilka dłuższych piór, które nie raz próbowała sobie wyrwać, pozostawiając na ciele brzydkie blizny. Taki sam zestaw ozdób znajduje się na szyi, za uszami i w kilku miejscach wśród włosów. Z jakiegoś powodu kilka ciemnych plamek zagościło także z boku policzków imitując przesadnie ciemne piegi. Na domiar wszystkiego, najbardziej zaufanym ludziom (w praktyce każdemu, nawet gdy ktoś nie chce wiedzieć) pokazuje swój największy sekret skrywany skrzętnie pod zakolanówkami i butami. Jej nogi powiem, niewiele poniżej kolan porośnięte są zrogowaciałym matowoczarnym naskórkiem, który koczy się zestawem ptasich nóżek.


Nieokiełznana, niemająca logicznego źródła energia przez która nie raz ludzie pytają, czy nie ma przypadkiem siostry bliźniaczki. Gadulstwo, które zdaje się nie mieć granic, bardzo denerwujące dla kogoś, kto ceni sobie spokój i ciszę. Spryt i porządna dawka cwaniactwa, dzięki której nie jest nieporadną loli. To podstawowy zestaw cech, która rzuca się w oczy od pierwszej chwili poznania się z dziewczyną. Z biegiem czasu każdy może się przekonać, że jest dodatkowo dziecinna, ze wszystkimi wadami i zaletami takiego stanu. Szybko ufa ludziom, wierzy w niestworzone rzeczy, ale jednocześnie jest uparta jak osioł i ma słomiany zapał. Niejednemu ciarka przejdzie, kiedy po przetrwaniu pierwszego spotkania zobaczy ją na horyzoncie raz jeszcze, a jest to wielce prawdopodobne, ponieważ przy całej swej bucie do świata, ludzi towarzystwo. Problematyczna staje się jednak wtedy, gdy ktoś przypadkiem obrazi ją, bądź co gorsza inną osobę z jej rasy. Nawet jeżeli chwile wcześniej sama biła się z jakimś czarnokrwistym, jedno słowo osoby z zewnątrz starczy, by stanęła murem za ową istotą. Niepokojące jest także jej niezdrowe zainteresowanie grupą 7DS, jej poglądami. Zaprzysięgła sobie, że gdy tylko dorośnie stanie się jednym z nich. I wcale nie zamierza tego ukrywać.


- Ma, bądź miała starszego o kilka lat brata, który wmówił jej, że po skończeniu szkoły usunie sobie chip i dołączy do 7DS. Także z tego powodu chce zbratać się z ową grupą i go odszukać. Dokładnie dzień po zakończeniu edukacji został on uznany za zaginionego.
- Często chodzi poobijana, z plastrami i bandażami na ciele z powodu licznych bójek.
- Czasami skrzeczy jak wrona, szczególnie gdy jest podenerwowana.
- Dogaduje się także z prawdziwymi ptakami. Często je dokarmia, bądź co dziwniejsze mówi do nich, a one odpowiadają niezrozumiałym dla jej uszu ptasim głosem.
- Kolekcjonuje pióra i ptasie jaja.

Świetna karta postaci. Akcept i życzę miłej gry~