C Z Ł O W I E K ● B L A C K B I R D ● W I L G A ● 1 6 L A T ● 1 A
UMIEJĘTNOŚCI & SŁABOŚCI
●Pierwsza pomoc na średnio zaawansowanym poziomie. Jak przystało na życiową ofermę, potrafi zaciąć się mydłem w płynie i skręcić kostkę wstając z łóżka, toteż zatamowanie krwotoku, zszycie głębokiego rozcięcia tudzież nastawienie zwichniętej kończyny nie stanowi dla niej większego problemu. Och, co prawda nie miała jeszcze okazji nikogo łatać, ale oglądała dużo filmików instruktażowych w internecie!
● Ponoć zwierzęta wyczuwają ludzi o dobrych zamiarach, do których zwykle lgną. Isabel zdaje się być chodzącym magnesem na czworonogi, które chętnie spędzają czas w jej obecności. Z wzajemnością, oczywiście. Rodzice nigdy nie pozwolili dziewczynie na posiadanie futrzastego towarzysza, toteż praktycznie dzień w dzień wydaje swoje kieszonkowe, by dokarmiać bezdomne i głodne stworzenia. Ot, zwierzaki (i niektórzy czarnokrwiści) są w jej obecności znacznie spokojniejsze i łagodniejsze. A może po prostu wiedzą, że jest naiwna?
● Potrafi mistrzowsko podrabiać style pisma. Zdolnością nikomu się nie chwaliła, nie miała także potrzeby, aby kiedykolwiek ją wykorzystywać.
● Prawdziwą ofermą trzeba się urodzić. Ściana? P-przed chwilą jej tu nie było! A chodnik był nierówny, to dlatego! Notoryczne wypadki tłumaczy pechem, prawda jest jednak zgoła inna - jest okropną niezdarą.
● Całkiem możliwe, że kiepskie umiejętności kulinarne mają związek z dwiema lewymi rękami (i nogami, w ogóle cała jest jakaś lewa). Gotowanie zdecydowanie nie jest jej mocną stroną. Ponoć przypaliła kiedyś herbatę.
● Brak orientacji w terenie. Pewnie, potrafi się zgubić w mieście, w którym mieszka od kilkunastu lat. Tak, nie raz zbłądziła wracając ze szkoły do domu, trasą, którą pokonuje dzień w dzień.
● Ma słabą głowę. Cholernie słabą głowę. Pewnie dlatego alkoholu unika jak ognia.
● Jest odrobinę tchórzliwa, do czego bynajmniej się nie przyznaje.
APARYCJA
Panienka Mitchell nie wyróżnia się niczym osobliwym; niezwykle łatwo byłoby ją zgubić w tłumie rówieśników. Na pierwszy rzut oka brakuje jej jakichkolwiek znaków szczególnych – ot, kolejny dzieciak z bogatego domu, przyodziany w nienagannie czyste ubrania, przy których prasowaniu ktoś spędził długie godziny. Tak, aby na materiale nie odcinały się żadne, choćby najlżejsze zagniecenia. Szczerze mówiąc, prezentuje się nad wyraz nudno, co rano ubrana schludnie i z klasą. I to wcale nie dlatego, że w drodze powrotnej jest w stanie dorobić się licznych plam, śladów po upadkach, odbitek zwierzęcych łapek, czy zwykłych rozdarć. Wcaaale. Jakkolwiek po przyjściu do domu często prezentuje obraz nędzy i rozpaczy, mniej, lub bardziej umorusana, tak każdy dzień rozpoczyna czysta, niemalże pachnąca nowością. Wszakże rodzice nie mogliby pozwolić, aby ich jedyna pociecha wyglądała na obdartusa. Isabel nie jest zbyt pokaźnego wzrostu, licząc sobie zaledwie sto sześćdziesiąt centymetrów i zahaczając tym samym o dolną granicę. Świat ogląda więc jakby z parteru, niejednokrotnie miewając problemy z dosięgnięciem wyżej znajdujących się obiektów. Sylwetkę ma smukłą, zdecydowanie bardziej niżby chciała. Ważąc ni mniej, ni więcej czterdzieści pięć kilogramów, prezentuje się nad wyraz marnie. Chuderlawa, niezbyt umięśniona i ku swemu rozczarowaniu, pozbawiona nadmiaru tkanki tłuszczowej tu i ówdzie, nie może poszczycić się krągłymi, kobiecymi biodrami, czy też ciężkimi piersiami. Nierzadko narzeka na własne ciało, przyrównując je do postury niedożywionego chłopca. Och, naturalnie, nie jest tak tragicznie, jak zwykła to przedstawiać, chociaż nazwanie jej deską nie byłoby wcale dalekie od prawdy. Mimo mało apetycznej figury, niemożliwym byłoby pomylić pannę M. z przedstawicielem płci brzydszej. Sposób, w jaki się porusza, postawa, a nawet gesty zapewniają, iż mamy do czynienia z dziewczyną, zwiewną niby wytwór porannych mgieł. Filigranowa i lekka, robi wrażenie kruchej na wzór zwierciadła, gotowego w każdej chwili roztrzaskać się na miliony drobnych kawałków. Rzeczywiście jest całkiem słaba, co w parze z wrodzoną niezdarnością tworzy delikatny, wręcz bezbronny przypadek. Rysy twarzy ma subtelne; nos niewielki i prosty, nieco zadarty ku górze. Znajdujące się poniżej usta zwykle rozciągnięte są w niepewnym, acz przyjemnym uśmiechu, doskonale widocznym również na powierzchni dużych, lekko skośnych ocząt. Obręcze tęczówek okalające czerń źrenicy barwą swą przywodzą na myśl ciemne, grafitowe chmury, ścielące sklepienie na moment przed burzą. Całość podkreśla koronka gęstych, ciemnobrązowych rzęs oraz łukowate brwi, częściowo przesłonięte przydługą grzywką. Pozostałe włosy kaskadą opadają na plecy i ramiona, sięgając odrobinę za łopatki. Kosmyki o ciepłym, złotawym kolorze przeplatają się z jaśniejszymi pasmami, tworząc swego rodzaju naturalny balejaż. Warto napomnieć, iż w związku z byciem straszną fajtłapą, Is często zdobią plastry, bandaże, lub opaski uciskowe. Gips też się zdarza.
CHARAKTER
Będzie. Kiedyś.
CIEKAWOSTKI
● ma europejskie korzenie, do 4 roku życia mieszkała w Wielkiej Brytanii; biegle posługuje się językami japońskim i angielskim, uczęszcza także na dodatkowe lekcje francuskiego; jedynaczka; kiepsko dogaduje się z rodziną, nie potrafi odnaleźć się w wyższych sferach; większość wolnego czasu spędza poza domem; ma ogromną słabość do wszelakiej maści futrzaków; uwielbia fantastykę, wierzy w duchy i inne niewyjaśnione zjawiska; uwielbia kakao i herbatniki; pachnie wanilią.
Bezdomny Kot
KRUK / WYRZUTEK
Liczba postów : 708
Imię i nazwisko : Yume.
Wiek : 16 lat.
Wzrost i waga : 168 cm || 58 kg
Temat: Re: Yay! \(*^*)/ Pon Cze 20, 2016 11:48 am
Wooo, jaka urocza. Chcę relację. W pełni zasłużony akcept i życzę miłej gry~
Temat: Yay! (*^*)/ 
